تحقیقات اخیر نشان میدهد که میمونهای «رزوس» از محدودیت دانش خود آگاهند. بر اساس گفتههای دانشمندان دانشگاههای هاروارد و ییل، میمون ها قادر به درک این موضوع هستند که چیزی را نمیدانند و نیاز به تخصص بیرونی دارند.
لوری سنتوس، روانشناس دانشگاه ییل، در این باره بیشتر توضیح میدهد: «فراشناختی، یعنی توانایی تفکر درباره افکار خود، مدتها به عنوان یک مشخصه انسانی در نظر گرفته میشد. همه ما تفاوت بین احساس اطمینان از دانستن چیزی و احساس مطمئن نبودن درباره چیزی را میدانیم. ما میدانیم که چه وقت نیاز است برای کسب اطلاعات بیشتر درباره موضوعی، آن را گوگل کنیم».
نتایج مطالعات پیشین حاکی از آن است که حیوانات در هنگام مواجه با مشکلات جدید، در طی یک دوره زمانی، علائم شک و تردید از خود نشان میدهند. اما محققان خواهان شواهد قطعی فراشناختی بودند تا ثابت کنند میمونها قادر به تشخیص بیدرنگ، در هنگام مواجه با مشکلی جدید که نیازمند اطلاعاتی است که آنها ندارند، هستند.
پژوهشگران برای جداسازی این نوع طرز فکر، یک آزمایش ترتیب دادند: آنها غذا را در یکی از دو سیلندر «V» شکل ریختند تا میمونهایی را از نژادهای مختلف گول بزنند. هنگامی که میمونها قادرند ببینند که غذا داخل کدام سیلندر میریزد، بلافاصله سراغ دهانه مناسب میروند تا خوراکی خود را بگیرند. اما وقتی که آنها قادر به دیدن ریخته شدن غذا در سیلندر نیستند، به محلی مناسب، جایی که محتویات هر دو سیلندر قابل مشاهده است، مانند قسمت انتهایی V، محلی که دو دهانه بهم پیوند خورده است، میروند. میمونهای رزوس به ندرت به سراغ مرکز V، جایی که نمیتوان با اطمینان گفت کدام سیلندر حاوی غذاست، میرفتند.
یافتهها نشان میدهد که میمونها از مواقعی که دانش مورد نیازشان را در اختیار دارند و مواقعی که برای حل مشکلی تازه نیاز به کسب دیدگاهی جدید دارند، آگاهند. سنتوس در همکاری با محقق و زیستشناس فرگشتی از دانشگاه هاروارد، الکساندرا روزاتی، این پژوهش را انجام داده است.